ES dla Eclipse Vert.x

# Workerzy

MDN (opens new window) definiuje Web Workerów jako:

Web Workerzy, najprościej rzecz ujmując, to część sieci web do uruchamiania skryptów w wątkach w tle. Wątek worker może wykonywać zadania bez ingerowania w interfejs użytkownika.

ES4X nie jest przeglądarką i nie zajmuje się interfejsem użytkownika, jednakże po stronie serwera również możesz uruchamiać długotrwające zadania. W Vert.x wszystko, co nie blokuje działania, a więc nawet i tworzenie workerów powinno korzystać z tej samej semantyki, dlatego nie możemy w pełni podążać za interfejsem workera. Zamieniliśmy więc jego konstruktor na funkcję fabryki.

Wyobraź sobie, że w Twój kod musi uruchomić zadanie pochłaniające dużą ilość CPU. Nie powinieneś blokować pętli zdarzeń, więc logicznym krokiem jest użycie w tym przypadku vert.x worker verticles. Worker API może zostać zmapowane do Vert.x API z kilkoma małymi niuansami.

# Przykład Workera

Wyobraź sobie następujący kod workera:

// Pobierz referencję do klasy Thread, żeby móc spowodować blokadę...
const Thread = Java.type('java.lang.Thread');

// Worker context jest referowany poprzez zmienną `self` tak jak w dokumentacji MDN
self.onmessage = function(e) {
  console.log('Message received from main script, will sleep 5 seconds...');
  // Spowoduj małe zaburzenie w pętli zdarzeń
  Thread.sleep(5 * 1000);
  var workerResult = 'Result: ' + (e.data[0] * e.data[1]);
  console.log('Posting message back to main script');
  // zwróć dane do głównego verticle
  postMessage(workerResult);
};

# Co musisz wiedzieć?

Workerzy są ładowani w osobnym kontekście, więc nie możesz dzielić funkcji z głównego verticle i workera, cała komunikacja odbywa się poprzez przekazywanie wiadomości (eventbus) używając:

  • postMessage() wysyła wiadomość na drugą stronę
  • onmessage otrzymuje wiadomość z drugiej strony

# Verticle side

Vertical side API pozwala na otrzymywanie errorów i terminate() - terminowanie workerów, podczas gdy worker sam z siebie nie może tego zrobić.

# Przykład Verticle

Worker.create('workers/worker.js', function (create) {
  if (create.succeeded()) {
    var worker = create.result();

    worker.onmessage = function (msg) {
      console.log('onmessage: ' + msg);
    };

    worker.onerror = function (err) {
      console.err(err);
      // terminate the worker
      worker.terminate();
    };

    console.log('posting...');
    worker.postMessage({data: [2, 3]});
  }
});

Kod, który nie powininen zostać uruchomiony w pętli zdarzeń, to Thread.sleep(5000). Działa on teraz jako wątek workera pozostawiając pętlę zdarzeń wolną dla innych zadań IO.

# Wielojęzykowi Workerzy

Wciąż jest mozliwe napisanie workerów, którzy nie są workerami JavaScriptowymi. Workerzy muszą jednak spełniać bardzo małą listę zasad:

  • Workerzy muszą rejestrować adres: {deploymentId}.out, aby otrzymywać wiadomości z głównego skryptu.
  • Workerzy powinni wysyłać wiadomości do: {deploymentId}.in, aby wysyłać wiadomości do głównego skryptu.
  • Treść wiadomości powinna być w formacie JSON.stringify(message), aby uniknąć konfliktów między językami.
  • Spodziewa się, że workerzy będą działać lokalnie, jeśli chcesz połączyć workerów z jakiegokolwiek miejsca w klastrze, musisz użyć konstruktora z dodatkowym argumentem true, np.: new Worker('deploymentId', true).

← JARs →